Po raz ostatni pożegnał matkę swą 

                   F                             a 

Spojrzał raz jeszcze na rodzinną wieś

                    F                                 a (wstęp)      

Zagwizdał pociąg „Kochani, no to cześć” 

    Rozkaz mu dali, ruszył na front 

Szedł pośród kul, bagnetów i bomb 

Szedł pośród mogił i spalonych chat 

W czerwono-czarnych barwach widział świat 

Ref.

Na butach kurz, na płaszczu krew

Na twarzy ogień, a w oczach gniew 

I szedł tak poprzez skwar i deszcz 

Nie wiedział nawet, gdzie wędrówki tej jest kres

Nie jeden raz śmierć w oczach miał 

Nie jeden raz odwagi dowód dał 

Aż raz świat cały nagle zniknął gdzieś 

Po raz ostatni zobaczył swoją wieś 

Ref. 

Na butach kurz, na płaszczu krew 

Na twarzy ogień a w oczach gniew 

Widział jak idzie przez skwar i deszcz 

We mgle zobaczył wędrówki swojej kres 

Mineły lata, a przecież jeszcze dziś 

Gdzieś tam pod lasem stoi biały krzyż 

Nieznany żołnierz zginął w miejscu tym 

Ja wam opowiem kim ten żołnierz był 

Ref. 

Na butach miał kurz, na płaszczu krew 

Na twarzy ogień a w oczach gniew 

I szedł wciąż poprzez skwar i deszcz 

Aż wreszcie znalazł wędrówki swojej kres